18 februari stadsschouwburg Utrecht & 4 maart stadstheater De Kom

Er was eens een vrouw die twee dochters had, Rita en Mina. Rita was heel mooi en erg lief maar Mina was vreselijk lui en dom. Toch hield de moeder meer van Mina, de luie dochter, en behandelde haar als een prinses. Tegen Rita daar en tegen deed ze vreselijk gemeen en de vrouw liet haar al het vuile werk doen.

Op een dag was Rita weer aan het spinnen. Haar vingers waren helemaal kapot van het vele spinnen en ze verwonde zich al gauw aan het spinnenwiel en er kwam bloed op de spoel. Ze wilde de spoel schoonmaken in de put, maar liet toen per ongeluk haar spoel in de put vallen. Moeder werd vreselijk boos en zei dat ze de spoel er maar uit moest halen. Toen ze dat probeerde viel ze in de put! Ze zonk naar beneden en kwam terecht in een hele andere wereld. Wat hoorde ze daar? Ze hoorde roepen: “Haal ons eruit! We zijn gaar!” Rita liep vlug naar de kant waar de stemmen vandaan kwamen. Kijk: daar lagen dampende broden in een oven. Rita haalde ze er vlug uit. Ook zag ze een huisje waar net op dat moment een oud vrouwtje uit kwam. “Jij bent een vlijtig meisje, zou jij bij mij willen werken?” Dat wilde Rita wel, en vanaf dat ogenblik bleef Rita werken bij Vrouw Holle. Ze boende, en schrobde, en schudde de bedden zo hard, dat de veren in het rond vlogen. En als dat gebeurde dan sneeuwde het op de wereld! 

Maar toch, na een tijdje kreeg ze heimwee. Ze wilde dolgraag naar de aarde terug. Vrouw Holle bracht haar naar een poort. Die zou haar terug voeren in de wereld der mensen. Als dank voor haar harde werken werd ze overladen met goud! Zo kwam Rita thuis. Maar toen haar zusje dat zag, werd ze verschrikkelijk jaloers, en weet je wat die luie Mina deed? Ze sprong ook in de put. Beneden aangekomen hoorde ze ook roepen: “Pluk ons, pluk ons, we zijn rijp!” Dat waren glanzende appels aan een boom. Maar Mina was lui en plukte ze niet, maar ze ging wel werken bij Vrouw Holle, nou ja, werken? Eigenlijk voerde ze niets uit. Vrouw Holle was erg teleurgesteld, en toen Mina afscheid nam, kreeg ze in plaats van goud, pek en teer over zich heen gegoten.

Pikzwart kwam ze terug op aarde. Niemand herkende haar meer. Ook Rita niet. Zij was gelukkiger dan ooit tevoren en ze trouwde met de man van haar dromen. En ze leefden nog lang en gelukkig!