Klein duimpje
Ruim 650 toeschouwers (geen uitverkocht huis, toch een lekker volle zaal) luisterden in het EERSTE BEDRIJF ademloos naar de bedroefde ouders en naar het slimme jongetje Klein Duimpje. De (Brabantse?) jager en de grappige broertjes oogstten veel gelach en er met bewondering gekeken naar de sierlijke feeëndans. Veel vertederde gezichten waren er bij de vrolijk zingende en gretig brood pikkende vogeltjes. Verrassend en alleraardigst was de vondst om eerst de broertjes en daarna de vogeltjes voor het gesloten doek langs te laten lopen, terwijl daar áchter het toneel voor het tweede bedrijf in orde werd gemaakt.
Het TWEEDE BEDRIJF speelde zich helemaal af in het fraai ingerichte huis van de reus. De levenslustige dochters van de reus en hun deftige moeder kregen na hun grappig gekibbel en blij gezang een daverend applaus! Goedkeurend geknik viel de broertjes ten deel voor hun overtuigend gespeelde honger en dorst, en het aandoenlijke lied over hun ongeluk. Er ging een siddering door de zaal toen dan eindelijk de indrukwekkende REUS opdook, op zijn reuzelaarzen en met zijn vuurrode haardos en baard! Vooral voor de hele kleintjes was dat wel een beetje schrikken (hier en daar in de zaal gehoord: ‘.. is het een meisjesreus? O, dan vind ik het niet zo eng’). Gelukkig bleek de reus niet alleen groot maar ook dom, en na de vermakelijke kroontjes-verwisseling (helaas door de afstand achterin de zaal en op het balkon wat moeilijker te zien) ging het publiek opgelucht pauzeren. In de foyer kon men zich bij enkele bestuursleden – herkenbaar aan hun zwarte outfit met gele sjaal – opgeven voor de nieuwsbrief, en ook nog GroteClubactie-loten kopen. Dat leidde tot een tiental aanmeldingen en het leverde – naar later bleek – ook een aantal nieuwe leden op!
In het DERDE BEDRIJF werd eerst mee gewiegd met het vrolijke lied van de ijverige kaboutertjes in het bos, en daarna hartelijk gelachten om het geruzie en de opschepperij van één van de grotere kabouters. Toen de reus weer was verschenen en op een bed van bladeren in slaap gevallen hield iedereen de adem in toen Klein Duimpje begon om hem stiekem z’n laarzen uit te trekken… verbazing alom bij het verschijnen van de ECHT GROTE blote voeten van de reus! En applaus voor de broertjes na de geslaagde actie en hun opgetogen lied.
In het VIERDE BEDRIJF werden de toeschouwers meegenomen naar het koninklijk hof, waar een kleine maar toegewijde hofhouding met zang (al moest de pianist wat sjoemelen bij de inzet) en dans de moed er in hield, bedroefde ouders hun beklag kwamen doen, en vier soldaten dapper zongen dat zij de problemen wel zouden oplossen. Het was een vermakelijk schouwspel – vooral doordat de koning en koningin op kluchtige wijze elkaar de loef af probeerden te steken – met aan het eind nog een ‘moraal’ over ‘beter luisteren naar het volk’. Nadat ook Klein Duimpje en zijn broertjes waren opgedoken met de veroverde laarzen, werd de voorstelling afgesloten met een aanstekelijk, meerstemmig slotkoor waarin de verschillende groepjes elkaar enthousiast de lof toezongen over Klein Duimpje ‘Hij leve lang – hij was niet bang’.
Bekijk de prachtige foto's in ons online foto-album! We hebben ook 4 scenes op You Tube staan.